Toerist in eigen stad/land

Hi! Leuk dat je onze blog weer leest!

Inmiddels is het alweer 7 weken geleden dat we in het vliegtuig stapten voor dit avontuur. Ik hang nu ergens boven Azië onderweg naar Nederland. Haran en Deborah hebben mij begin januari gevraagd of ik terug wilde vliegen naar Nederland om een ruime week op Ruben en Daniël te passen. Daar hoefde ik geen twee keer over na te denken! Ik zal de eerste paar dagen bij mijn ouders zijn en de laatste documenten voor Chef zijn vertrek regelen. Chef zal 4 april naar Melbourne vliegen waarna hij 10 dagen in quarantaine moet. Chef went momenteel aan zijn transport box en mijn ouders doen ‘a hell of a job’!

Maar nu de afgelopen 2 weken… We hebben vooral de toerist in eigen stad/land uitgehangen, we zijn een dag naar Bondi Beach geweest (wel als echte Nederlanders op de fiets met vrees voor eigen leven), we hebben gegeten bij Spice Alley (kleine zijstraat met Aziatisch eten), we zijn naar Taronga zoo geweest en we hebben een  2 uur durende hike door de Blue Mountains gedaan. En voor degene die op de hoogte zijn van mijn ijs-verslaving, ik heb geen ontwenningsverschijnselen kunnen ontwikkelenJ. We hebben bijna elke dag ijs gehaald en tot nu toe staat ‘Anita La Mamma del gelato’ in Bondi Beach op nummer 1.

Sinds we in Sydney wonen lijken we actiever dan ooit, we lopen bijna overal naar toe, hebben meerdere keren op het zadel gezeten, hebben 2x de Iron bay walk gelopen en we hebben de vele treden van de Grand Canyon walk getrotseerd. Het is heerlijk om zoveel buiten te zijn en te kunnen genieten van de omgeving en alles wat Sydney te bieden heeft. Veel mensen leven ‘buiten’ waardoor er veel reuring is op straat en er altijd wel iemand op de terrasjes zit. In Sydney wordt het nu herfst en ik ben benieuwd om te zien hoe ‘het leven’ dan veranderd, het weer wordt al een stuk wisselvalliger en de Frangipani boom laat al zijn bloemen los.

Tevens kampte ik de afgelopen weken met netsteldrang voor Chef, voor mijn vertrek naar Nederland wilde ik zeker weten dat alles geregeld was voor Chef in Australië. Dus ik heb me uitgeleefd in de dierenwinkel en Chef is een mand, voerbak, eten en de nodige snacks rijker.

Ook het huis had de nodige aandacht nodig. De property manager is langs geweest en heeft een lijst gemaakt met alle dingen in huis die aandacht nodig hebben. De elektricien is geweest en de wijnkoelkast is gemaakt maar helaas zijn nog niet alle aandachtspunten van de lijst gestreept.  Hopelijk lukt dit in de komende weken zodat (hopelijk midden/eind april) ons meubilair kan worden verhuisd. Maar nu eerst.. genieten van mijn weken in NL!